Volgens de europese wetgeving is het digitaal vervaardigd materiaal ten behoeve van drukvormen/films het eigendom van het bedrijf welke deze levert. Steeds vaker komt de vraag van de klant, we hebben toch voor deze bestanden betaald, dus willen wij ze ook in ons bezit hebben. Echter, zij hebben niet betaald voor het digitale materiaal, zij hebben betaald voor de werkzaamheden om goede films/drukvormen te vervaardigen. Gelukkig wordt de lithograaf door de wet en leveringsvoorwaarden beschermd aangezien hij anders binnen de kortste keren zonder werk zou zitten, een klant kan dan immers met de digitale bestanden naar willekeurig elke drukker gaan. Vergelijk dit met een fotograaf, ook deze zal zijn negatieven niet afgeven, alleen het eindresultaat , de afdrukken.
Toch wordt je als lithograaf steeds vaker onder druk gezet om de bestanden uit handen te geven, “anders worden er geen zaken meer met jou gedaan”!
Volgens mij een “kort door de bocht” pressie-middel wat helaas in deze tijd maar al te veel word gebruikt, aangezien men weet dat er genoeg lithografen op werk zitten te wachten.
Mijn vraag is dus eigenlijk deze;
Wat is reeel, kan een klant je zomaar dwingen om deze bestanden af te geven, hoeveel mag je er voor vragen, of niet. Je hebt tenslotte jarenlang geinvesteerd in opslag, backups en ga zo maar door.
Ik heb ooit een keer gelezen over een lithograaf die gratis archiveerd, maar op het moment dat e.e.a. wordt opgevraagd moet er gewoon voor betaald worden.
Hoe denken de grafici in nederland over deze kwestie?