Ik was bezig alle dubbele foto’s uit m’n bibliotheek te verwijderen.
Ik kom er net achter dat een groot deel wordt veroorzaakt doordat er zowel HEIC als JPG formaat worden bewaard. Wat adviseren jullie? Beide formaten bewaren of toch 1 van de 2 en zo ja, welk formaat?
Beide bewaren zou ik niet doen. HEIC heeft betere compressie, neemt minder ruimte in beslag.
Maar het is voorlopig een Apple-only formaat. Als je het stuurt naar een Windows of Android toestel of computer kan het zijn dat de ontvanger je foto niet kan zien, of wel kan zien, maar niet bewerken zonder eerst om te zetten.
Wat is wijsheid… Als iedereen de foto’s vooral in een Apple omgeving zal zien zou ik zeggen, kies HEIC…Info (sidenote: door een Windows gebruiker geschreven) :
Ik werk met Mac en Windows. Dat is om het even. Voor Windows afbeeldingen omzetten gaat prima met een gratis converter, maar ik zag dat dat ook kan via een MacBook. Enig idee hoe dat zit met programma’s om fotoboeken te maken?
Ik heb besloten om de HEIF formaten in mijn individuele bibliotheek op te slaan en de jpg in de gezamenlijke. De HEIF formaten heb ik vervolgens verborgen. Soort van RAW/negatieve bestanden.
Even een zijsprong. Het liefst zou ik een formaat opslaan wat niet comprimeert zoals raw of TIFF. Is dat ook in te stellen?
Waarom zou je niet willen comprimeren? Dat scheelt alleen maar schijfruimte.
Er is overigens wel iets waarbij je moet opletten bij comprimeren. Je hebt:
lossless compressie
Hierbij gaat geen beeldinformatie verloren bij het comprimeren. Voorbeelden hiervan zijn TIF (met LZW of ZIP compressie), PNG en natuurlijk HEIC.
lossy compressie
Hierbij gaat wel degelijk beeldinformatie verloren bij het comprimeren. Als je bestanden in dit format vaak opent en opnieuw of met een te grote compressie bewaart, kun je dat gaan zien. Een bekend verschijnsel hierin zijn de zgn. jpeg-artifacten. Dat is dan ook gelijk het bekendste lossy format: JPG. Maar schrik niet: Ook bij RAW moet je opletten. Bij veel digitale camera’s kun je nl. kiezen voor compressed RAW, dat wel degelijk lossy is.
HEIC levert de kleinste bestandsgrootte op, maar deze bestanden zijn (uiteraard) wel groter dan wanneer deze opgeslagen zouden zijn in JPG formaat.
Bedankt voor je toelichting. Dat verschil kende ik niet. Als ik dat zo lees is HEIF dus vergelijkbaar met TIFF.
Ik wil graag zo’n groot mogelijke bestanden, omdat ik enerzijds de optie wil hebben om ze bijvoorbeeld op A4 formaat te laten afdrukken of fotoboeken van te laten maken.
Ik loop er nu tegenaan dat sommige foto’s zo enorm gecomprimeerd zijn in de loop der tijd dat ik er geen fotoboeken meer van kan maken. Ik realiseer me dat in de loop der tijd er altijd kwaliteitsverlies optreedt. Door ze zo groot mogelijk op te slaan, hoop ik dat langer voor te blijven.
Bestanden zijn een bepaalde grootte (zoveel bij zoveel pixels). Dat kan onmogelijk ‘zomaar’ in de loop van de tijd veranderen. En als ze niet telkens opnieuw worden geopend, aangepast en opnieuw worden opgeslagen, kan er ook niets aan de compressie veranderen, hoe lang je ze ook bewaart.
Een digitaal bestand is niet zoiets als een oude foto, die in de loop van de tijd vergeelt en contrast verliest.
Voor een A4 pagina heb je echter wel een bepaalde resolutie (minimale aantal pixels per inch, ook wel dpi of ppi genoemd). Als je een klein (laag aantal pixels) plaatje op een A4 pagina wil afdrukken, zul je altijd een onscherpe of pixelige afbeelding krijgen.
In tegenstelling tot regulier drukwerk is voor een fotoboek is 150 dpi het absolute minimum (omdat makers van fotoboeken speciale software gebruiken om foto’s te verbeteren). Dat komt bij een A4 pagina neer op 1240x1754 pixels. Een hogere resolutie is natuurlijk altijd beter en zal een mooier, scherper beeld geven. 240 - 300 dpi is een optimale resolutie. Hogere resoluties leveren slechts grotere bestanden op, zonder noemenswaardige kwalitatieve verbeteringen. Wel kun je bestanden met nóg hogere resoluties (ofwel hoger dan nodig aantal pixels) gebruiken voor vergrotingen of deeluitsneden.
Om “zo groot mogelijke” afbeeldingen op te slaan, heb je veel schijfruimte nodig. Vandaar dat compressie een uitkomt biedt. Zo is het hierboven genoemde voorbeeld ongecomprimeerd 6,22 megabytes groot. Een lossless TIF bestand met LZW compressie vergt gemiddeld maar een derde van die bestandsgrootte. En bij HEIF dus nóg minder. Best interessant dus, want je kunt nu binnen dezelfde diskruimte zomaar 2 tot 3 extra foto’s kwijt
Bedankt voor de uitgebreide toelichting. Weer wat wijzer. Hoe kom ik van MB naar DPI? Klopt het dat bij de foto’s zowel de MB staan, maar ook de megapixel en de “afmeting”. Kan ik hier ergens de DPI uit afleiden?
Tja, ik heb in de loop der jaren de overgang van gemaakt van Iphoto naar Aperture en nu naar Foto’s. Vroeger had ik alles op externe harde schrijven. Nu ben ik alles in de cloud aan het zetten. Ik begreep altijd dat de dragers van de data (server, harddisk) ook aan slijtage onderhevig zijn en daardoor ook kwaliteitsverlies optreed. Daar stond eerst altijd mijn data op. Hoe dan ook, er zijn behoorlijk wat foto’s van MB naar KB gegaan, hahaha
Dat is technisch onmogelijk, tenzij je zelf (onbewust) iets verkeerd hebt gedaan. Zo kon je bv in iPhoto (en ik geloof in Foto’s ook) als je bibliotheek niet gevonden kan worden, lage resolutie previewbeelden exporteren in plaats van de originele hoge-resolutie bestanden.
Dat staat niet in relatie tot elkaar, oftewel appels met peren vergelijken. Dpi is een resolutie, terwijl een megabyte een stukje schijfruimte aanduidt.
150 dpi heeft dus nooit een vast aantal Mb’s of Kb’s. je kan het per foto wel checken in bv. Voorvertoning.app:
Dit bestand heeft een resolutie van 72 dpi en is dus bij 1:1 plaatsen te laag van resolutie voor gebruik in een fotoboek.
Ik heb de afgelopen jaren aardig wat onbewust fout gedaan. Gelukkig uiteindelijk ook veel goed.
DPI heb ik nog steeds niet onder de knie, maar dat laat ik even rusten. Wel fijn om te weten hoe ik het kan opzoeken. Dat bleef een mysterie voor mijn.
Ik maak de klus met meer vertrouwen af. Had ik dit jaren eerder geweten, dan was het nu minder werk geweest. Van de andere kant, beter laat dan nooit.
@Night Ben ik toch nog even. Kun je nog even meekijken? Ik heb dit soort bestanden. Dit is dezelfde foto. De ene foto heeft een datum in 2023. De foto stamt uit 2017.
Normaliter zou ik die uit 2023 weg doen, omdat de datum niet klopt. Alleen heeft die foto wel meer kb dan die uit 2017. Wat is nu wijsheid? Ik heb er zo meer dan 10000. Verkeerde import denk ik. Geen idee waar dat mis is gegaan.
Dit soort overzichten heb ik staan bij de dubbele foto’s.
Met mijn gezond boeren verstand heb ik bedacht dat ik de 4 MB foto dan bewaar die van van 1,6 verwijder. Ik denk dan er zal wel een reden zijn (data, pixels etc. hoe dan ook meer info) dat het andere bestand groter is.
Door jouw probleem met dubbele foto’s ben ik ook gaan kijken wat ik dubbel heb in Foto’s. Een stuk of zestig. Ik zag na enige tijd dat als ls ik foto’s samenvoeg, het verkeerd gaat met de datum. De originele datum van een foto (de foto met alle informatie in de EXIF) is bijv. 23 juni 2006, die dubbele heeft als datum 29 juli 2006 (ik heb waarschijnlijk iets met de foto’s gedaan toen ik thuis kwam) en geen EXIF informatie. Bij het samenvoegen krijgt de foto als datum 29 juli 2006 én alle EXIF informatie. Waarom Apple? Het lijkt mij logisch dat als een foto EXIF informatie heeft dat je dat bewaard.
Nu moet ik handmatig de datums van alle foto’s die ik gedaan heb aanpassen, ik heb de originelen op mijn NAS. Omdat het foto’s zijn van meerdere jaren weet ik niet precies welke ik allemaal al heb samengevoegd.
ja, dan was mijn vraag in eerste instantie. Wat zijn nu de criteria die het programma toepast bij het beslissen welke informatie verdwijnt en welke foto blijft. Ik loop nu alles handmatig door en verwijder de nieuwste datum, tenzij het aantal MB/KB groter is. Geen idee of dat een goede invalshoek is. Ik heb al zoveel weggegooid. Ik ben er nu achter gekomen dat je ook moet letten of het format is wat je wil (HEIF/JPEG). Dat laatste is dan weer afhankelijk van de datum van je Iphone als je daar foto’s mee maakt.
Ieder programma heeft zo z’n beperkingen, maar makkelijk is het niet voor een leek. Ik werk overigens wel met Mojave. Foto’s die op de nieuwste IOS draait schijnt weer beter te zijn.
Dat HEIC of JPG probleem heb ik niet. Foto’s van mijn iPhone bewaar ik in HEIC formaat en die van mijn gewone camera in JPG, zo bewaar ik ze. Als ik mijn iPhone foto’s deel, dan zet ik ze om naar jpg.